Prof. Marian Zembala, wybitny kardiochirurg, następca prof. Zbigniewa Religi, obchodził we wtorek 70. urodziny. W Hali Pogoń w Zabrzu odbył się z tej okazji uroczysty benefis.
Była to okazja do spotkania w gronie przyjaciół wybitnego lekarza i wybitnego człowieka, okazja do podsumowania dotychczasowych osiągnięć profesora oraz złożenia mu życzeń.
Wśród gości przybyłych na uroczystość znaleźli wybitni lekarze, naukowcy, najbliższa rodzina. Do Zabrza przyjechał m.in. prof. Jerzy Buzek, Anna Dymna, Wojciech Mann, abp Wiktor Skworc, wojewoda śląski Jarosław Wieczorek, wiceminister zdrowia Maciej Milkowski, prezes Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii Zbigniewa Religi Jan Sarna, prezydent Zabrza Małgorzata Mańka-Szulik, a także pacjenci i pracownicy Śląskiego Centrum Chorób Serca.
Po występie zespołu Śląsk goście mogli zobaczyć film nakręcony przez współpracowników ze Śląskiego Centrum Chorób Serca.
Motto tego wyjątkowego benefisu – „Spełniony dzięki Bogu i ludziom” – było symbolicznym podsumowaniem dotychczasowych osiągnięć prof. Mariana Zembali, który ze Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu uczynił jeden z najlepszych w Europie ośrodków transplantacyjnych.
Marian Zembala urodził się 11 lutego 1950 w Krzepicach, gdzie ukończył szkołę podstawową i liceum. W 1974 ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu, otrzymał równocześnie ogólnopolskie wyróżnienie Primus Inter Pares.
Od 1975 do 1981 był asystentem i starszym asystentem w Klinice Chirurgii Serca tej uczelni. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych objął stanowisko adiunkta.
Od 1980 przez kilka lat przebywał w Holandii na stażu naukowym na Uniwersytecie w Utrechcie, skąd w 1985 powrócił na zaproszenie profesora Zbigniewa Religi, by podjąć pracę w utworzonej wówczas, i kierowanej przez niego, Katedrze i Klinice Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu.
Był uczestnikiem pierwszej udanej transplantacji serca w zespole Zbigniewa Religi. Specjalizował się następnie w zakresie kardiochirurgii. W 1992 habilitował się na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Chirurgiczna reperfuzja mięśnia sercowego w świeżym zawale. W latach 1992–1995 był członkiem rady naukowej World Society of Cardio-Thoracic Surgeons.
W 1993 objął funkcję dyrektora Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu.
W 1997 został członkiem Krajowej Rady Transplantacyjnej, a w latach 1997–1999 był prezesem Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego. W 1998 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego i kierownika Katedry Kardiochirurgii i Transplantologii.
Zajmował się transplantologią serca i płuc, w 1997 jako pierwszy w Polsce wykonał transplantację pojedynczego płuca. W 2001 jako pierwszy w Polsce przeszczepił choremu płuco-serce, dokonał także zabiegu wszczepienia by-passów 103-letniej pacjentce.
W 2011 został przewodniczącym Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, a także krajowym konsultantem z zakresu kardiochirurgii.
Jest promotorem kilkunastu prac doktorskich, jest członkiem krajowym korespondentem PAU, był członkiem Komitetu Nauk Klinicznych PAN, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, International Society for Heart and Lung Transplantation. Redaktorem naczelnym czasopism naukowych „Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska” oraz „Interactive CardioVascular and Thoracic Surgery”. W 2016 został prezesem Europejskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgicznego (EACTS).
(żms)/UM Zabrze
fot. Miasto Zabrze/fb
